Müəllimin haqqı, haqqın müəllimi

Məktəbdə oxuyanda həmişə müəllimlərimizin geyiminə baxardıq. Köhnəlmiş olduğunu görəndə isə gülərdik. Bir çox müəllimlərimiz vardı ki, onlar çox səliqəli və gözəl geyinərdi. Mən biologiya müəlliməmə onun bir qadın duruşuna, geyiminə, əzminə vurulmuşdum. Onun dərsini həmişə yaxşı oxuyardım ki, o müəlliməmin üzündəki gözəllik dərsini oxumadığıma görə dəyişib getməsin. İzləməkdən zövq alardım. Ancaq kasıb müəllimizin isə köhnəlmiş paltarına gülər həmdə gözümüzdə onun paltarına görə dəyərini azaldardıq. Biz yalnız zahiri görərdik, həmdə biz belə görüb öyrənmişik, insanlara onun zahiri duruşuna, imkanına, ad sanına görə hörmət etməyi öyrənmişik.

Bu yaxınlarda tədbirlərin birində bir qocaman müəllim gördüm. İndi artıq böyümüşdüm deyə müəllimi şagird baxışı ilə deyil onun zəhmətinin bəhrəsi kimi izləyirdim. Onun əynində illərin paltarı vardı. Rəngi getmiş yeni rəng almış, lap onun şagirdləri kimi, köhnələr məktəbi bitirib getmiş yeniləri gəlmişdi amma bu dəyişən trayektoriyada bir müəllim dəyişməmişdir. Görünür o da kasıb idi amma qürurlu idi.

Bəli onu zalda çox da diqqətlə izləmirdilər, onun şerini isə az dinləyən vardı. Onun zahiri insanlarda diqqət oyatmamışdır. Onun kiçik çıxışı zamanı düşüncələrə qapıldım. Görəsən bunun günahı kimdə idi? Müəllimdə yoxsa onun qədrini bilməyən bizdə? Mən müəllimə də haqq qazandırmaq istəyirəm. O bəlkə başqa yerdə daha uğurlu və alicənab şəxs olardı amma qayıdıb gəlmiş öz kəndində müəllim kimi işləmiş, bütün illərin çətinliklərinə dözüb öz peşəsini yerinə yetirmiş. Başqa yerdə həmişə yaxşı imkanlar olub. Kimlər bura qayıtmayıb və burdan çoxdan gedib onlar olduqları yerdə həm xoşbəxt də uğurlu şəxsə çevrilə biliblər. Hər şey üçün haqq tələb edirik amma müəllimlər üçün isə yox. Biz yüksək təhsil tələb edirik amma onun qarşılığını olduğundan az ödəyirik.  Əgər bizə bir ağaca onun ehtiyyacı olandan az su töksək o gec böyüyər və ya böyümədən ölə bilər. Müəllimə verilən haqq nədirsə o qədərini də bizə qaytarır. Ancaq biz qəhraman istəyirik, hər şeyi əvəzsiz edəcək çoxlu qəhraman.

Bəlkə bizimlə yanaşı elə müəllimin özüdə günahkardır? Bəlkə müəllim də öz haqqını tələb etməmişdir və O da boyun əymişdir. O da təhsil verib cəhalətdən xilas etmiş olduğu insanlardan xilas gözləmişdir. Amma ortada bir reallıq var. Əməyinin zəhmətinin haqqını ala bilməyən tərəf və haqq istəyən müəllimdən təhsil tələb edən cəmiyyət. Əgər müəllim tələbkar şagird yetişdirsəydi bu gün həm müəllim həm şagird firavan yaşayırdı,  kaş ki təhsili siyasi fiqurların oyununa qurban verməsəydiniz, bizdə bu gün sizin halınıza acımasaydıq əziz müəllimlər. Cəmiyyət  həmdə özünüz üçün xilas edin!